Financat shqiptare marrin vlerësim negativ.

Standard & Poor, institucion që bën klasifikimin e vendeve bazuar në të dhënat ekonomike të tyre, i dha Shqiprisë vlerësim “B+” në strategjinë afatgjatë të politikave financiare dhe nivelit të përballimit të kredive duke qënë se Shqipëria hyri tashmë në sistemin Eurobond. Në të njëjtën kohë S&P vlerësoi Shqipërinë me “B” për politikat afatshkurtëra monetare dhe fiskale ndaj monedhës vendase. Në lidhje me aftësinë e transferave finaciare dhe shndërrimit të valutës Shqipëria mori vlerësim edhe më të ulët duke qënë në “BB-“


" Vlerësimi i Shqipërisë u bë duke pasur parasysh nivelin e ulët të zhvillimit, nivelin e lartë të borxhit qeveritar në raport me të ardhurat që ajo ka në dispzicion dhe rrjedhimisht edhe në raport me mundësinë e pagesës së këtyre borxheve; sikurse edhe mjedisi politik i paqëndrueshëm që karakterizon vendin” tha Marko Mrsnik, analist i kredive pranë Standard & Poor.

"Megjithatë, analiza e S&P bazohet edhe në performancën e qëndrueshmërisë së rritjes ekonomike sikurse aftësisë afatgjatë për një rritje të qëndrueshme ekonomike; prezencës së legjislacionit që i jep prioritet pagesës së borxheve apo edhe synimet afatgjata për integrimin në BE” shtoi Mrsnik.

Megjithëse ekonomia shqiptare pësoi një rënie në nivelin e rritjes ekonomike të saj për vitin 2009, nga 7.9% në 2008 në 3.3 % në 2009, ekonomia shqiptare është ndër të paktat ekonomi në Europë që nuk u dëmtua nga recesioni. Bazuar në analizën e S&P kjo u bë e mundur si rezultat mbështetjes monetare dhe fiskale duke izoluar kështu veprimin negativ mbi nivelin e kërkesës vendase për produkte dhe shërbime. Ndërsa është pozitive kjo ka bërë që të shtyhet edhe më tej procesi i korrektimit të deficitit i cili qëndron në 15.3% të nivelit të GDP-së në 2009

“Për vitin 2010, sipas mendimit tonë, duke pasur parasysh shkurtimin e fondeve për mbështetjen fiskale që qeveria përdori në 2009, kombinuar edhe me rritjen e nivelit të interesave që duhen paguar për borxhet e marra, niveli i rritjes së GDP-së do të ulet në intervalet mes 2-3%. “ vazhdon raporti i S&P.

Në lidhje me parashikimin dhe vlerësimin afat mesëm, agjencia e vlerësimit të kreditit beson se ekonomia shqiptare do të mund të rikthehet tek niveli i saj i rritjes ekonomike normale në kufinjtë e 5-6% në vit.
“Një zhvillim i tillë do të kërkonte qëndrueshmëri në nivelin konkurues të ekonomisë, përmirësim të të klimës së biznesit sidomos heqjen e barrierave në procedurat administrative që lidhen me to, sikurse edhe zgjidhjen e problemit të pronave.”- vazhdon më tej S&P.

Financat publike të Shqipërisë janë karakterizuar në mënyrë të vazhdueshme nga nivele të larta të borxhit qeveritar pavarësisht nivelit të rritjes ekonomike. Borxhi i përgjithshëm i akumuluar i qeverisë shqiptare , 2/3 e të cilit është në monedhën vendase, parashikohet të arrijë në 57% të të nivelit të GDP-së deri në fund të vitit 2010. Duke qënë në nivelin e 220%, në raportin mes borxhit dhe nivelit të të ardhurave, Shqipëria është ndër vendet me treguesin më të lartë negativ nga të gjitha vendet që agjencia merr në shqyrtim. Niveli i ulët i të ardhurave të arkëtuara nga qeveria është tregues i nivelit të lartë të ekonomisë informale sikurse konfliktit me praktikat e tatimeve dhe taksave që aplikohen.

Një agjenci tjetër e vlerësimit financiar dhe aftësisë për kredi, Moody's Investors Service, vlerësoi Shqipërinë me B1, katër vënde larg nivelit më të ulët me paraqitje të qëndrueshme.

Ditë më parë qeveria shqiptare miratoi lancimin e rreth 400 milion Eurobonds duke mos pasur një reagim të qartë nga tregjet e Eurobonove. Kjo përbën edhe përpjekjen e dytë të Shqipërisë për tu përfshirë në tregun e euro bonove pas një tentative të dështuar në fillim të 2009 dhe ku si shkak ishte kriza ekonomike globale.

CEREMONIA E KACZYNSKIT, BERISHA ME MAKINË NGA VJENA NË POLONI

I bllokuar në Vjenë dhe në pamundësi për tu nisur drejt Tiranës kryeministri Sali Berisha ka zgjedhur të marrë pjesë në ceremoninë mortore të ish-presidentit të Polonisë Lech Kaczynski. Shefi i qeverisë shqiptare mësohet

se ka vendosur që të udhëtojë me makinë nga kryeqyteti i Austrisë, Vjena drejt Polonisë ku dhe zhvillohet ceremonia ditën e nesërme.

Pjesëmarrjen në këtë ceremoni e ka anuluar tanimë Presidenti Bamir Topi i cili e ka të pamundur të udhëtojë për shkak të bllokimit të linjave ajrore nga tymi i shkaktuar prej vullkanit në Islandë.

Berisha ishte në Bruksel për një vizitë dy ditore me rastin e dorëzimit të pyetësorit të Komisionit Evropian ndërsa nuk arriti të kthehej me linjë ajrore për shkak të bllokimit të tyre. Nga Brukseli Berisha udhëtoi drejt Vjenës ku dhe mbeti pa arritur në Shqipëri. (Lajmifundit)

STATUTI DHE KRIZA POLITIKO-EKONOMIKE, PS MBLEDH NESËR KONGRESIN

Partia Socialiste do të mbledhë nesër në orët e paradites Kongresin e saj. Burimet zyrtare sqarojnë se objekti primar i rendit të ditës është situate ekonomiko-politike në vend. Socialistët mësohet se do të ndalen gjatë në

raportin mbi atë çka po ndodh aktualisht në Shqipëri dhe vështirësitë të cilat po kalon vendi.

Përveç kësaj do të faktohet se qëndrimi i opozitës dhe Partisë Socialiste do të vazhdojë të jetë në mbështetje të qytetarëve dhe në kërkesë të transparencës për korrupsionin elektoral të 28 qershorit.

Pasojë e tij, në këndvështrimin e selisë rozë është edhe kriza ekonomike në të cilën është përfshirë vendi. Sakaq, mësohet se një tjetër pikë e rendit të ditës janë ndryshimet në statutin e selisë rozë. Këtu mund të ketë edhe diskutime nga deputetët mbështetës të Lëvizjes për Mendimin Ndryshe në PS. (Lajmifundit)

AGJENCIA RAPORT NË KUVEND: DEPOZITAT NË BANKA U RRITËN 12%

TIRANE - Komisioni i Ekonomisë dhe Financat diskutoi sot Raportin e Agjensisë së Sigurimit të Depozitave (ASD) për veprimtarinë në vitin 2009, paraqitur nga drejtoresha e këtij institucioni Silvana Sejko.
Si një nga arritjet e ASD u theksua Ligji i miratuar në Kuvend në mars të 2009,“Për disa ndryshime dhe shtesa në Ligjin 8873 Për sigurimin e depozitave”, ku sanksionohet kompensimi për depozitën e siguruar në vlerën e 2. 500.00 lekë të reja, për çdo depozitues në cdo bankë.
Në raportin përmbledhës të Agjensisë thuhet se masat e autoriteteve shqiptare, përgjegjëse në rrjetin e sigurisë dhe mbikqyrjes financiare dhe bankare, kanë forcuar besimin e publikut ndaj sistemit bankar, megjithë krizën ekonomiko-financiare botërore.
Në fund të 2009 rezulton se 96% e numrit të depozitave në sistemin bankar shqiptar janë të mbuluar plotësisht, nga skema e sigurimeve.
Në raport theksohet ndër të tjera se gjatë periudhës Dhjetor 2008-Dhjetor 2009, vërehet një rritje e depozitave të individëve 12%, ndërsa depozitat e siguruara u rritën me 11,7%.
Relatorja në komisionin e ekonomisë, deputetja Ledina Alolli tha se Agjencia e Sigurimit të Depozitave ka punuar mirë, duke veçuar disa nga arritjet si rritja e të ardhurave dhe fitimit në 2009, prej 17 % që tregon politikë të drejtë të ndjekur nga Qeveria shqiptare në sigurimin e depozitave deri në 25 milion lekë, politikë e cila ka sjellë rritje të besimit të qytetarëve ndaj bankave, rritja e të ardhurave nga primi i sigurimit, fakt që tregon zgjerimin e aktivitetit të bankave në Shqipëri si dhe rregjistrimi i të gjitha bankave pranë kësaj agjencie. (Lajmifundit)

BASHA TAKON KOMISIONEREN MALSTROM: VENDIMI PËR VIZAT PA VONESA

Komisioni për Liritë Civile, Drejtësinë dhe Çështjet e Brendshme të Parlamentit Europian si dhe Komisionerja për Çështjet e Brendshme dhe Drejtësinë e Komisionit Europian Cecilia Malstrom kanë vlerësuar progresin e Shqipërisë në përmbushjen e kritereve për liberalizimin e vizave dhe kanë siguruar Ministrin e Brendshëm Lulzim Basha se për këtë çështje do të ecet shumë shpejt drejt një vendimmarrje pozitive.
Ministri Basha ishte i ftuar sot në një seancë dëgjimore në Komisionin për Liritë Civile, Drejtësinë dhe Çështjet e Brendshme të Parlamentit Europian, ku paraqiti arritjet e Ministrisë së Brendshme në kuadër të liberalizimit të vizave në fushën e sigurisë së dokumenteve, kontrollit kufitar, rendit publik dhe sigurisë dhe rezultatet në luftën kundër kriminalitetit.
Sipas Ministrisë së Brendshme në Tiranë, europarlamentarët vlerësuan progresin e Shqipërisë si shumë të kënaqshëm dhe deklaruan mbështetjen e tyre të plotë për marrjen e vendimit për liberalizimin e vizave sa më shpejt që të jetë e mundur.
Gjatë vizitës zyrtare në Bruksel, Ministri i Brendshëm Lulzim Basha zhvilloi edhe një takim të veçantë me Komisioneren për Çështjet e Brendshme dhe Drejtësinë të Komisionit Europian Znj. Cecilia Malstrom, të cilën e njohu gjithashtu me arritjet në fushën e kontrollit të kufijve, pajisjes së qytetarëve shqiptarë me dokumenta të sigurta identiteti, dhe me rezultatet në luftën kundër krimit të organizuar.
“Është impresionuese, është bërë shumë progres. Unë do të finalizoj raportin dhe do ta diskutoj me shtetet anëtare dhe Parlamentin para propozimit. Përfundimisht, çështja e vizave është duke shkuar në drejtimin e duhur dhe jam e impresionuar nga puna e qeverisë shqiptare. Kriteret janë transparente, janë të lehta për t’u vlerësuar dhe kjo është mënyra për të ecur përpara. Shpresoj se ne do kemi shumë shpejt një vendimmarrje pozitive,-deklaroi Komisionerja Malstrom pas takimit.
“Duke falënderuar Komisioneren Malstrom për mbështetjen në këtë proces, Ministri i Brendshëm Lulzim Basha u shpreh se Shqipëria instiston në një vlerësim krejtësisht objektiv dhe të ndershëm të procesit, bazuar mbi kriteret teknike të udhërrëfyesit për liberalizimin e vizave.
Shpresojmë që përkushtimi i Bashkimit Evropian, për të cilin Komisioni Evropian ka dhënë mbështetjen e plotë dhe komisionerja më ka siguruar vazhdimisht për mbështetjen e plotë, të çojë, dhe besoj që ky do të jetë rasti, në një vendimmarrje pa vonesa, siç shpresojnë dhe presin qytetarët shqiptarë,-deklaroi Ministri i Brendshëm Lulzim Basha”, citoi zyra e shtypit Ministrin Basha. (Lajmifundit)

PYETËSORI, FULE: PËR HYRJEN NË BE DO VËZHGOJMË ZGJEDHJET LOKALE

BRUKSEL - UPDATE- Kryeministri Sali Berisha deklaroi në konferencën e shtypit me Komisionerin e

BE-së Stefan Fule se dorëzimi i pyetësorit është një moment i rëndësishëm për Shqipërinë.
“Për mua është një moment i rëndësishëm, për vendin tim dhe bashkëqytetarët e mijë. Po i dorëzoj komisionerit Fule përgjigjet për 2284 pyetje të Komisionit Evropian. Ky është momenti më i rëndësishëm për vendin tim. Ne prezantojmë reformat e vendit tim në 18 vjet për ndërtimin e shtetit ligjor, demokracisë dhe tregut të lirë”, u shpreh Berisha.
Sipas tij, ishin më shumë se 1200 punonjës dhe ekspertë që u angazhuan për hartimin e pyetësorit dhe plotësimin e përgjigjeve. “Tërësia e reformave të realizuara për të ndryshuar vendin tonë, mbështetur në përpjekjen për idealin e integrimit”, theksoi Berisha.

Procesi i dhënies së opinionit, tha Fule nuk përfundon deri në vjeshtë. “Ne do të shohim konsolidimin e demokracisë dhe do të shohim edhe zgjedhjet e ardhshme lokale. Procesi do të zgjasë”, theksoi Fule.
“Lamë një mesazh kur ishim në Tiranë, ky mesazh vazhdon të jetë në fuqi. Unë përsëris se shumë duhet bërë. Vura në dukje se ka një dritare për të bërë diçka dhe të gjithë ata që janë të përfshirë në këtë proces dhe që kanë përgjegjësi për të gjetur një zgjidhje duhet të bëjnë zgjidhje”, theksoi Fule.
Kryeministri u përgjigj se qeveria ka ofruar transparencën maksimale por duke mos cënuar vendimet e gjykatave.

“Komisioneri Fule më tha se ky është një fillim i ri dhe unë i thashë se ky për mua është momenti më emocionues. E quaj këtë si moment të një përpjekjeje të re. Gjatë muajve që do vijnë do bëjmë çështë e mundur të kemi një vlerësim pozitiv të punës sonë”, nënvizoi Berisha.
Komisioneri Stefan Fule tha se “ky libër është më i rëndësishmi në historinë e vendit tuaj”. Arritët tha ai të krijoni një paketë dhe vlerësoj punën e gjithë kolegëve tuaj dhe atyre që kanë marrë pjesë në këtë detyrë. “Është rradha jonë. Tani na takon ne të punojmë dhe analizojmë përgjigjet që keni dhënë ju dhe të përdorim muajt e ardhshëm ekspertët tanë për të verifikuar e për tu konsultuar në lidhje me përgjigjet. Mendimi i komisionit do të jetë i drejtë dhe do të vlerësohet në përputhje me gatishmërinë e Shqipërisë për të përmbushur kriteret. Do ti kushtojmë rëndësi përmbushjes së kritereve të Kopenhagenit. Koha kur do jepet opinioni do të varet nga informacioni që kemi marrë”, theksoi Fule. Unë, tha ai, informoj gazetarët se kam një shqetësim për mungesën e përparimit të bërë për normalizimin e situatës politike në Shqipëri. “Nuk përmbushen standartet e funksionimit demokratik. Shteti ligjor është element kyç për funksionimin e demokracisë dhe avancimin e integrimit evropian. Në diskutimin që patëm i mirëprita zhvillimet politike në kuadër të procesit të liberalizimit të vizave por përpjekjet duhet të vazhdojnë. Liberalizimi është një proces i mbështetur mbi merita”, u shpreh Fule. Më lejoni tha ai të them se sa i takon komisionit dhe mua, ne jemi të angazhuar të ndihmojmë vendin tuaj të ecni përpara dhe të arrini një pikë të re në rrugën drejt integrimit në BE. (Lajmifundit)

In Memoriam: Lech Kaczynski

HE WAS a figure from another age. Weekend guests at Lech Kaczynski’s presidential retreat on Poland’s Baltic coast often found the conversation turning to the opposition politics of 1970s Gdansk.

That is indeed a fascinating subject, though not necessarily the most burning one for the head of state of eastern Europe’s most important country nearly 40 years later. Mr Kaczynski, who died along with 95 others, including many of Poland’s military and political elite, in a plane crash in Russia on April 10th, epitomised some of the best and the worst features of Polish politics.

He was a man of unquestioned, almost painful, integrity. In 2005 he moved to the presidential palace not from one of the palatial homes favoured by most mainstream Polish politicians, but from the shabby flat in Warsaw in which he and his wife, Maria, had lived for decades. His values, attitudes, habits and behaviour were those of the pre-war Polish middle class: a culture so strong that it survived decapitation and evisceration under Soviet and Nazi occupation, and the regime installed at gunpoint after the war. Obstinate, old-fashioned, provincial, gutsy, rather shy, awkward, suspicious, pernickety and scrupulous, the 60-year-old law professor was utterly uninterested in the tactful doublespeak usually required of politicians in modern Europe.

He was an unabashed and instinctive Atlanticist. When government ministers tried to haggle with America about a planned missile-defence base, he undercut them. Poland would be happy to have the installation on any terms. He took a similar attitude to Lithuania, brushing aside that country’s refusal to allow its ethnic Polish minority to write their names in official documents with letters such as w, ł and ń that are not part of the standard Lithuanian alphabet. Other Polish politicians saw Lithuanian foot-dragging on the issue as deceitful and infuriating; for Mr Kaczynski it was merely a pity. His affection for the Baltic states, Ukraine and other ex-captive nations was palpable: had they not suffered, just like Poland? They should stand together.

When Russia invaded Georgia in August 2008, it was Mr Kaczynski who rushed to the rescue, leading a hair-raising trip to Tbilisi with leaders of other sympathetic ex-communist states. He tried to overrule protests by the presidential plane’s pilot, that the trip into a war zone was unsafe. Mr Kaczynski was furious at what he saw as cowardice; the pilot later got a medal for resolutely putting his passengers’ safety ahead of prestige. Mr Kaczynski may have repeated just that error in the minutes before the disastrous attempt to land the presidential plane at a fog-bound airport on April 10th.

That seems by far the most likely explanation for the tragedy. The Polish presidential plane was an ageing Tupolev 154: old, noisy and thirsty, admittedly, but also robust and reliable. It had been recently renovated with modern avionics. Russian air traffic controllers seem blameless too. They insisted that the fog at Smolensk airport was too thick and had repeatedly told the plane to land elsewhere. The pilot refused, making three abortive attempts to land before hitting tree-tops on the fourth try.

Mr Kaczynski’s single greatest political mistake was in failing to see that modern Germany, led by Angela Merkel, was a potentially powerful friend for Poland, rather than an adversary that harboured sinister revanchist tendencies. Along with his brother, Jaroslaw, who leads the main opposition Law and Justice party, Mr Kaczynski became a laughing stock in Germany for his dogged hostility and on occasion outright rudeness towards the federal republic. His distrust of Poland’s western neighbour was matched by a visceral hostility towards the Soviet Union and its defenders. To Mr Kaczyński, his brother, and many of their supporters, Russia was still a menace, run by the former KGB and with a shameful disregard for the atrocious crimes committed in the past. The complexities of modern Russia were often brushed aside.

His robust attitude to Poland’s enemies, past and present, pleased his supporters. But it was compounded by a pronounced tendency to make gaffes, and a staff who frequently seemed overwhelmed by the demands of even daily protocol, let alone strategic thinking. That invited criticism, and sometimes caustic caricature.

After Law and Justice lost power in 2007, a new government, in the hands of his arch-rival Donald Tusk, was pursuing an ambitiously emollient foreign policy. Where Mr Kaczynski stoked rows and fumed about historic wrongs, Mr Tusk, and his high-profile foreign minister, Radek Sikorski, smoothed them over. Poland defused tension with Germany, revived the Visegrad grouping of central European ex-communist states and managed a remarkable breakthrough with Russia.

This centred on the Katyn massacre, of 22,000 Polish officers in the spring of 1940. It was more than the illegal execution of prisoners-of-war. It was the decapitation of the country’s pre-war elite. The officers, including many reservists, were the lawyers, doctors, teachers and intellectuals who would have posed the most profound challenge to the cynical division of Poland under the Hitler-Stalin pact of 1939. They included, incidentally, the chief rabbi of the Polish army, Baruch Steinberg.

The crime of their murder was compounded by a grotesque Soviet lie: that the murders were the work of the Nazis, not the NKVD. It was only in 1990 under Mikhail Gorbachev that the Soviet Union finally admitted what Poles and their friends had maintained all along. Boris Yeltsin visited the Katyn monument in Warsaw, as Russian president, and said as he laid flowers “forgive us, if you can”.

But that was a high-water mark. Under Russia's president, Vladimir Putin, the clock started running backwards. In September 2007, a Russian government newspaper, Rossiskaya Gazeta, published a commentary casting doubt on the idea that Katyn was a Soviet massacre. Sued by relatives of the Katyn victims in the European Court of Human Rights, the Russian government argued that blame for the massacre was unclear. The judicial rehabilitation of the victims has been blocked; the archives are still sealed.

It was therefore a huge breakthrough that, after painstaking and intricate diplomacy, the Polish government was able to bring Mr Putin to Katyń for a joint commemoration ceremony on April 7th. That was preceded by an unprecedented showing on Russian television of a magnificent and harrowing film about Katyń by Andrzej Wajda, Poland’s greatest film-maker. The film was repeated, on a more widely watched channel, on the evening of April 11th.

At the joint ceremony, Mr Putin categorically acknowledged that the massacre was a crime of the Stalin regime—although he also brought up the deaths of captured Soviet officers in Polish prisoner-of-war camps 20 years earlier, apparently as a balancing item in the ledger of historical guilt. Many Poles felt that the Russian side had not gone nearly far enough.

It was that feeling which brought Mr Kacznyski, along with almost the entire foreign-policy leadership of his party, the commanders of the army, navy, air force and special forces, senior intelligence veterans and top historians, to board the plane that crashed on April 10th. They were paying their own private visit unencumbered by—in their eyes—the phoney reconciliation and dubious politicking of the event earlier in the week. The Russian authorities’ exemplary behaviour since the crash and visible displays of public grief by Mr Putin and others may have assuaged some of those feelings.

Poland is convulsed by the tragedy. Not since the height of Stalinist repressions have so many of the country’s best and brightest perished. Some find the conspiracy theories irresistible. Was not General Wladyslaw Sikorski murdered in 1943 for embarrassing the Soviet Union about Katyn? Now the same fate has befallen another brave Polish president. The sinister symmetry of that theory is misleading, though. Despite extensive investigation, nobody has found a credible sign of foul play in the death of General Sikorski. And it seems overwhelmingly likely that the latest plane crash is a tragic blunder-cum-accident.

For Poland’s friends and neighbours, condolences are mixed with questions about the country’s future. Mr Kaczynski was already facing an all but insuperable challenge from Mr Tusk’s Civic Platform party in the presidential elections in October. They will be held much sooner now. Bronislaw Komorowski, now acting president by virtue of his position as speaker of the lower house of parliament, the Sejm, is also the Civic Platform candidate. Law and Justice will struggle to find a candidate to beat him. Mr Tusk’s efforts to consolidate the centre-right of the Polish political spectrum are starting to look unstoppable.

A victory for Mr Komorowski would also make foreign policy run more smoothly. The Polish constitution is unclear about where the real responsibility for foreign policy lies. Who should attend EU summit meetings was a particular bone of contention between the presidency and the government. Mr Tusk’s aim is to have a German-style ceremonial presidency, with much reduced powers of veto. He seems likely to get it.

Yet the socially conservative, prickly, ethics-conscious and patriotic constituency that voted for Mr Kaczynski will not go away. And neither will the political ideas and values for which Law and Justice stands. Poland’s liberal-minded urban elite, exemplified by Civic Platform, have many qualities. They are able, cosmopolitan and flexible. But the lingering suspicion remains that the country’s old communist elite and their children have morphed into a new nomenklatura. Poles call this idea the “Układ”, an all but untranslatable word meaning something like “deal” or “arrangement”. The price of the communist regime’s surrender in 1989 was that members of the elite were able to turn their power into wealth, using their connections, slush funds and privileges to gain a head start in the country’s shift to capitalism.

Mr Kaczynski found that idea revolting, and wanted a fresh start: a “Fourth Republic”, in his words. During the ill-starred Law and Justice-led government of 2005 to 2007, the atmosphere was more Robespierre than Benjamin Franklin. Prosecutors conducted trial by press conference, denouncing victims on live television on what often seemed the flimsiest and most political of grounds.

An obsessive focus on the military intelligence service (known by its Polish acronym of WSI) also consumed huge amounts of time and energy. Undoubtedly the organisation needed reform. It had survived largely untouched since the collapse of communism. Its links with business and public life were alarming. But the cure proposed by Law and Justice seemed even worse than the disease. A close ally of the Kaczynskis, Antoni Macierewicz, was put in charge of a new military counter-intelligence service, as a political appointee. His investigations into past wrong-doings produced little of substance. But many feared that under his control, the new service would be used to spy on the Kaczynskis’ political opponents.

With Civic Platform in charge again, aggressive policies towards the well-connected old guard are off the agenda. People like Jan Kulczyk are finding life easier. A billionaire tycoon whose business career started in West Berlin in the early 1980s—an unimaginable privilege in communist Poland for those without the tightest connections to the old regime—he epitomises to the Kaczynski camp everything that is wrong with their country. While they were in power, he moved to London. Now he is a frequent visitor to Poland.

Poland’s economic success under the Tusk government has blunted the edge of public resentment over corruption and unfairness. Unlike any other country in Europe, Poland boasted economic growth last year, of 1.7%. Its banking system is stable; the public finances sound. Road-building—once a signal failure of public administration—has suddenly accelerated thanks to Mr Tusk’s ability to push local politicians into speedy agreement.

The new go-ahead Poland is looking forward to some time in the spotlight. It will host the European football championships in 2012, jointly with Ukraine. In 2011, less glamorously but probably more importantly, it will hold the rotating six-month presidency of the EU, preceded by Hungary. As the ex-communist country with the strongest economy, most solid government and most constructive diplomacy, it has gone a long way to dispel the old stereotypes of backwardness and chaos. This month’s accident is appalling. But it does not derail Poland’s path to success, out of the ruins of the pre-war republic, from the devastation of war and communist rule, and from the grim consequences of this week’s crash. (The Economist)

INTEGRIMI E VIZAT, FRATTINI: OPOZITA TË BASHKËPUNOJË ME QEVERINË

TIRANE – (Ritransmetim) – Ministri i Jashtëm italian Franco Frattini i cili zhvilloi një vizitë zyrtare në Tiranë, gjatë fjalës së tij në konferencë për media me Kryeministrin Berisha, i bëri thirrje opozitës të bashkëpunojë me qeverinë për integrimin e vendit.
Në fjalën e tij para mediave, Ministri Frattini u shpreh: “Falënderoj përzemërsisht mikun tim personal dhe të Italisë, kryeministrin e Shqipërisë, zotin Sali Berisha për fjalët miqësore që shprehu për Italinë dhe qeverinë italiane.
Ne do të vazhdojmë të mbështesim fuqimisht procesin e integrimit të Shqipërisë në Bashkimin Evropian. Objektivi politik, për të cilin ne duhet të punojmë së bashku, dhe për të cilin Italia do të jetë në vijën e parë, është i dyfishtë: është objektivi për të patur një vendim për marrjen e statusit të vendit kandidat të Shqipërisë në BE, brenda këtij viti, dhe gjithashtu për të patur vendimin për liberalizmin e vizave në Shqipëri, para verës së këtij viti. I konfirmova kryeministrit Berisha bindjen time, se të gjitha forcat politike shqiptare duhet të bashkëpunojnë për të mirën e Shqipërisë në Evropë.
Gjithashtu i konfirmova Kryeministrit Berisha, se ndaj plotësisht me të, bindjen e thellë që asnjë forcë politike shqiptare nuk mund të mos bashkëpunojë me qeverinë shqiptare, pikërisht në këto momente, për integrimin e Shqipërisë dhe zhvillimin e saj.
Ne synojmë të zhvillojmë më tej edhe bashkëpunimin tonë dypalësh. Ishte shumë e frytshme biseda mbi perspektivën e zhvillimit të prodhimit të energjisë së rinovueshme dhe të energjisë bërthamore dhe në të njëjtën mënyrë, do të punojmë së bashku për nxitur Korridorin 8, që përbën një nga infrastrukturat më të mëdha transeuropiane dhe pikërisht për këtë qëllim do të zhvillohet së shpejti në Tiranë një takim mes ministrave përkatës.
Do të kemi edhe një bashkëpunim më të dendur në rajonin e Ballkanit dhe besojmë shumë në rolin pozitiv të Shqipërisë për sa i përket zhvillimit të mëtejshëm ekonomik dhe shoqëror të Kosovës.
Kështu falë kësaj pranvere italiane dhe shqiptare që po festojmë së bashku, po demonstrohet edhe një herë miqësia e vërtetë mes popujve tanë.”
Në përfundim të deklaratave, kryeministri Berisha i dorëzoi Ministrit të Jashtëm Italian Fratini një koleksion pullash postale të realizuara nga posta shqiptare, për të festuar sezonin e madh të eventeve Italia dhe Shqipëria, dy popuj, një det, një miqësi, promovuar nga ambasada italiane. (Lajmifundit)

GJENDET TRUPI I PRESIDENTIT POLAK, ZBULOHET KUTIA E ZEZË E AVIONIT SHTETËROR

SMOLENSK – UPDATE -Forcat e shpëtimit gjetën pak minuta më parë (ora16:00) trupin e pa jetë të presidentit polak Lech Kaczynski në vendin ku ndodhi aksidenti ajror.
Lajmi u bë i ditur nga mediat ruse të cilat thanë se kufoma e ish-kreut të shtetit të Polonisë, u gjet në vendin e aksidentit të avionit presidencial.
Zbulohet një nga kutitë e zeza të avionit presidencial polak i cili u rrëzua sot në mëngjes duke vrarë keun e shtetit Lech Kaczynski dhe delegacionin zyrtar.
Pajisja e avionit Tupolev 154 është gjetur diku pranë vendit të aksidentit dhe menjëherë është marrë në shqyrtim nga Komisioni Hetimor i ngritur me urdhër të Presidentit rus për hetimin e ngjarjes.
Specialistët besojnë se me anë të shqyrtimit të përmbajtjes së kutisë së zezë do të zbardhin detaje mbi shkakun e aksidentit tragjik.
Zyrtarisht deri tani konfirmohet se Kulla i kishte njoftuar pilotët për mjegullën duke u rekomanduar të mos tentonin kryerjen e uljes së avionit për shkak të kushteve të papërshtatshme atmosferike.
Lech Kaczy?ski, presidenti i Polonisë, vdiq të shtunën (sot) pas avioni i tij presidencial u rrëzua në në Rusinë perëndimore, ku kreu i shtetit polak udhëtoi për shkak të përkujtimit të vrasjes 70 vjet më parë të mijëra oficerëve polakë.
Presidenti i Polonisë, ishte 61 vjeç. Ai u zgjodh president në vitin 2005.
Ish-presidenti Lech Kaczy?ski mbahet mend për kursin politik të Polonisë drejt anëtarësimit në NATO në vitin 1999, si një manovër e politikës së jashtme për garantimin e sigurisë së vendit në raport me Rusinë. (Lajmifundit)

ZYRTARE, 97 TË VDEKUR NGA RRËZIMI I AVIONIT, VIKTIMAT “ELITA” E POLONISË

Smolensk, Rusi – Media ndërkombëtare korrektuan sot shifrën e dhënë më parë për mëse 100 persona të vdekur në aksidentin ku humbi jetën Presidenti i polonisë Lech Kaczynski. Nju Jork Times, AP dhe një sërë mediash botërore, njoftojnë konfirmimet nga burime ruse dhe polake se në avion ndodheshin 97 persona. Nga aksidenti nuk pati asnjë të mbijetuar, 88 ishin zyrtarë shtetërorë ndërsa të tjerët pjesë e ekuipazhit të avionit Tupolev 154.
Në vëzhgimet e tyre, reporterët ndërkombëtare nënvizojnë se tragjedia polake shkaktoi vdekjen e “nivelieve të larta” të shtetit derisa në avion ndodheshin Presidenti i vendit dhe zyrtarë të nivelit të lartë së bashku me stafin e tij.
“Rrëzimi i avionit ka shuar nivelet e sipërme të politikës dhe ushtarisë së Polonisë. Në bord ishin shefi i shtabit të ushtrisë, shefi i marinës, dhe kryetarët e forcave ajrore dhe tokësore. Gjithashtu u vra presidenti i bankës kombëtare, Zëvendësministri i jashtëm, kreu i Zyrës për Sigurinë Kombëtare, nënkryetari i parlamentit, kreu i Komitetit Olimpik, komisioneri të drejtat civile dhe të paktën dy ndihmës/presidentë si dhe tre ligjvënës”, njoftoi Ministria e Jashtme në Poloni.
Pritet që kryeministri rus Vladimit Putin i emëruar në krye të komisionit hetimor të zhvillojë sot një takim me kryeministrin polak për të biseduar rreth incidentit tragjik.
Andrei Yevseyenkov, zëdhënës i qeverisë rajonale në Smolensk, vendi ku ndodhi aksidenti, tha se kulla ruse i kërkoi ekuipazhit të avionit të devijonte nga aeroporti ushtarak në veri në Smolensk dhe ndoshta të drejtohej në Minsk, kryeqytetin e Bjellorusisë fqinje, apo në Moskë, për shkak të mjegullës rajonale në vendin ku avioni ra.
"Por pavarësisht kësaj ata vazhduan uljen, dhe gjithçka përfundoi, për fat të keq, me një tragjedi,", citoi Interfax një zyrtar të lartë rus. (Lajmifundit)

PROFILI: KAZINSKI, VËLLEZËRIT QË DREJTUAN POLONINË

Pjesë të avionit të rrëzuar të delegacionit polak janë gjendur 1.5 kilometra larg aeroportit të Smolensk-ut nën mjegullën e dendur. Avioni i tipit Tupolev Tu-154, sipas asaj çka tha një zëdhënës i ministrisë së jashtme

polake, ka marrë zjarr pasi është përplasur me pemët. Skuadrat kanë filluar punë për të gjetur trupat në zonën e mbushur me mjegull. Po kush ishte Lech Kaszynski?

Ai përbënte një figurë të debatueshme në rrafshin botëror. Në postin e tij dy herë si kryebashkiak i Varshavës ai ndaloi paradat e gejve dhe u prononcua për dënimin me vdekje. Ai u zgjodh president në vitin 2005 si një kandidat i Partisë Ligj dhe Drejtësi. Gjatë fushatës ai insistoi se polakët kanë nevojë për një president që u përmbahet interesave të tyre. Ai tha se Polonia post-komuniste ka nevojë për transformim radikal drejt një republike të bazuar tek drejtësia sociale dhe shteti i fortë.

Pas zgjedhjeve të vitit 2005, Polonia pa dy vëllerëzit Kazinski të mbanin dy postet kryesore, Lech si president dhe Joroslaë si kryeministër. Që prej vitit 2007, Kazinski punoi me Donald Tusk, një rival i tiji në rrugën për zgjedhjen si president. Ai i kërkoi Tusk që të formonte një qeveri të re ndërsa presidenti sipas Kushtetutës polake ka më pak fuqi se sa kryeministri. Kazinski vdiq në moshën 60 vjeçare dhe ishte i martuar e me një vajzë. (Lajmifundit)

Ndërrim stinësh në qeverinë e Prishtinës.

Nga Taulant Malaj

Rrugët e Prishtinës kanë filluar të gumëzhijnë nga kalimtarët e shumtë që duan të shijojnë ngrohtësinë pranverore që fundi i Marsit duket të ketë sjellë. Pemët decorative kanë marrë tashmë një tjetër pamje, më të gjallëruar, më të ndritshme. Zymtësinë e dimrit e ka zënë tashmë një stinë tjetër, një stinë që kundërmon nga lulet dhe fillimi i një jete të re në botanikën e tokës ku jetojmë.

Ndryshime të tilla sjellin padyshim edhe ndryshime në sjelljet e qënieve njerëzore. Qarkullimi i gjakut duket të ndodhë shumë më vrullshëm sesa në stinët paraardhëse duke furnizuar qelizat trupore me sasinë e nevojshme për një funskionim më të mirë.

Bazur në të tilla fakte kishte kohë që në korridorët politikë të Prishtinës, por jo vetëm, flitej për ndryshime të mundëshme në radhët e qeverisë Thaci. Një qeveri e cila tregon kujdes në mos cënimin e balancave police që e formuan duket se po vazhdon qëndrimin në këmbët e saja pavarësisht kritikave dhe akuzave për korrupsion dhe stagnim të zhvillimit të Kosovës.

Përfaqësuesit e administratës ndërkombëtare në Kosovë, sikurse edhe shumë përfaqësues të organizatave joqeveritare që veprojnë në Kosovë, kishin kohë që kërkonin një ndryshim të tillë duke arritur edhe deri në kërkesat për ndryshime specifike në radhët e kabinetit. Dhe natyrisht që kryeminsitri si edhe presidenti, duke qënë kryetarë të partive respektive qeverisëse, i “dëgjuan” këto kërkesa dhe vepruan për plotësimin e tyre. Por, cfarë paraqesin këto ndryshime? Anën e dobët të qeverisjes apo idenë për të përfshirë energji të reja në procesin e qeverisjes?

Duke parë ndryshimet bie në sy se emri më i përfolur për ndryshime duket ti ketë qëndruar stuhisë duke thelluar edhe më tepër hendekun mes shoqërisë civile dhe qeverisjes. Politika e Prishtinës duket ta ketë të vështirë të heqë dorë nga mbrojtja ndaj personave të caktuar që nën mburojën e imunitetit qeverisës apo parlamentar vazhdojnë të abuzojnë me fondet e taksapaguesve. Në këtë pikë duket se politika e Prishtinës dhe e Tiranës ndajnë tipare të përbashkëta: Nënvlerësimi i organeve të drejtësisë dhe shoqërisë civile.

Një tjetër element është përfshirja e ish kryeminsitrave të Kosovës, Rexhepi dhe Bukoshi. Z. Rexhepi është i njohur për pozicionim pozitiv në problemet me të cilat është përballur Mitrovica por që duket të ketë arritur pak sukses në zgjidhjen e problemit. Duke qënë në një rol ministror atëherë është koha që potenciali i tij në mbrojtje të interesave të popullatës së Mitrovicës të vihet në përdorim dhe në të njëjtën kohë ky problem të marrë një dimension tjetër. Sa e mundshme është kjo dhe a mund të kthehet pranimi i postit të minsitrit te brendshëm nga ana e Dr. Rexhepit në një dispaftë politike duke qënë se mund të humbasë kredibilitetin që gezon?! Kryesia e PDK-së duket të ketë qënë nën presion të vazhdueshëm qftë të brendshëm, qoftë edhe nga jashtë strukturat e saj, për të bërë ndryshime dhe kësisoj për të ruajtur vazhdiësinë qeverisëse. Z. Thaci e di mirë matematikën e votave dhe atë se qevrisja mund të rrezikohet nga rritja e presionit mbi muret e brishta të ndërtesës së qeverisë së tij. Balancimi i interesave grupore brenda partisë siguron mbeshtetje për vashdimësi të cfaredo lloji qoftë.

Ish kryeministri Bukoshi nga ana tjetër duket të kete flakur tej mosmarrveshjet që ka patur me pjestarë të udhëheqjes politike të UCK-së dhe me hyrjen në kabinetin Thaci është me shikim drejt se ardhmes. Vendosja e tij në një post të tillë, sikurse Ministria e Shëndetësisë, duket se nuk përkon me kalibrin e tij por sidoqftë është një pozicionim pozitiv për të personalisht dhe gjendjen në të cilën ndodhet momentalisht LDK-ja. Largimi i figurave kyce, humbja në zgjdhje lokale dhe akuzat për korrupsion ndër anëtarët e kryesisë së saj sikurse pikëpamjet e ndryshme deri ne konfliktuale ndërmjet anëtarëve të kryesisë bejnë që Z. Sejdiu të kushtojë kujdes mbajtjes së balancës politike të forcës që ai drejton dhe e cila mund ta lërë pa karrige.

Pra ndryshimet qeveritare nuk duket të jenë ndryshime në thebin e të menduarit dhe të të punuarit. Lufta ndaj korrupsionit duhet të jetë prioritet i qeverisjes por mesa duket nga mbajtja e individëve të caktuar brenda saj, do duhet kohë që kryeminsitri dhe presidenti të veprojnë në këtë drejtim. Energjitë që sjell pranvera nuk përkojnë me ndryshimet e nevojshme qeveritare ne Prishtinë. Qeverisja duket të jetë pronë e interesave klanore politike kur do duhej të ishte në shërbim të popullit dhe të interesave kombëtare. Kosova ka probleme akute social-ekonomike dhe ndërhyrja qeveritare duhet të jetë e menjëhershme dhe e dukshme. Ndryshimet kozmetike të qeverisjes nuk I shërbejnë nevojave të më tepër se 2 milion shqiptarëve të Kosovës për të cilët pavarësia do duhej të ishte fillimi i lumturisë. Mesa duket, ne akoma ëndërrojmë.